RASY KONI

Konie dziko żyjące :)
Współcześnie na kuli ziemskiej występuje tylko jeden przedstawiciel dzikich koni - koń Przewalskiego.
*Do charakterystycznych cech tych zwierząt należą:
-stojąca grzywa
-brak grzywki
-umaszczenie bułane w różnych odcieniach
-ciemniejsza pręga wzdluż grzbietu
-pręgowania na kończynach
-prawie biała sierść koło pyska.
Głowa konia przewalskiego jest ciężka, o bardzo dobrze rozwiniętych żuchwach, małych uszach i oczach. Kończyny są silne o twardym rogu kopytowym. Na wszystkich
czterech kończynach występują kasztany.
Hodowla prowadzona jest w ogrodach zoologicznych w różnych krajach. W Mongolii podejmowane są też próby wprowadzenia koni Przewalskiego do naturalnego środowiska.
 Ogród zoologiczny w Pradze prowadzi dla nich międzynarodową księgę stadną.
Pozostałe konie dziko żyjące to osobniki wtórnie zdziczałe. Należą do nich [oczywiście] mustangi, konie brumbr, kuce z Wysp Brytyjskich, konie Camaruge, kuce Dulmen,
dziekie konie Sardynii, koniki polskie

*Mustangi wywodzą się od hiszpańskich koni przywiezionych przez Corteza na początku XVI w, do Ameryki. Wydostawszy się na wolność, znakomicie przystosowały się do
miejscowych warunków. W zalezności od regionu nazywano je też "brancos" lub "cayuse".
Były wyłapywane przez Indian i kowbojów, a nastepnie oswajane - służyły im jako wierzchowce.
Konie te mają 5 kręgów lędźwiowych [tak jak człowiek :D] (charakterystyczna cecha barba, od którego wywodziły się konie hiszpańskie), czyli o jeden mniej od większości ras.
Ich tułów jest płaski i wąski, ale głęboki, zad ścięty, ogon osadzony nisko, uszy małe i profil głowy prosty lub garbonosy. Są różnie umaszczone.
*Brumby to zdziczały koń żyjący w Australii. Pochodzi od zwierząt przywiezionych na ten kontynest przez poszukiwaczy złota. Po ustaniu "gorączki złota" w połowie XIXw.
 znaczna liczba koni została porzucona przez ich właścicieli. Przystosowały się do bardzo trudnych warunków, jakie panowały w buszu ^^. Uwaza się, że są najdziksze ze
wszystkich koni żyjących na świecie. Temperament mają bardzo żywy, są wytrzymałe, zwrotne i szybkie. Ich ruchy są bardzo pewne. Umaszczenie mają różnorodne.
Na Wyspach Brytyjskich żyje 10 ras kuców, które żyją na wolności. Ich nazwy pochodzą od zajmowanych przez nie obszarów (np. Welsh, Shetland, Highland, Exmoor,
Dartmoor, New Forest, Connemara). Zwierzęta te wywodza się od bardzo starych ras koni, które żyły na Wyspach Brytyjskich od zamierzchłych czasów. Wszystkie te rasy są
świetnie przystosowane do panujących w danym rejonie warunków klimatycznych i glebowych. Wyróżniają sie doskonałym zdrowiem, wytrzymałością i dużą siłą, jak na
stosunkowo niewielkie zwierzęta.
*Konie Camaruge żyją we Francji na bagnistych terenach delty Rodanu. Charakteryzują się siwym umaszczeniem i mocną budową ciała. Camaruge zdziczały ponad 200 lat
 temu. Objete są ochroną.
*Kuce Dulmen są utrzymywane w Niemczech, w lesistym rezerwacie w Westfalii. Stanowią jedyną prymitywną rasę koni występującą na terenie Niemiec. Obecnie stado liczy
ok. 200 sztuk. Spotykane osobniki są jasnogniade, ciemnogniade lub bułane. Często wystepuje u nich ciemną pręga w poprzek grzbietu i pręgowanie na stawach kończyn.
*Dzikie konie z Sardynii wywodza się od górskich kuców przekrzyżowanych kucami włoskimi i końmi berberyjskimi. Żyją na swobodzie w centrum Sardynii w trudnych
warunkach naturalnych, do których znakomicie się przystosowały.
*Koniki polski wywodzą sie od tarpana i są do niego bardzo podobne. Charakteryzują się krępą budową ciała. Występuje u nich wyłącznie maść myszata z pręgą wzdłuż grzbietu
oraz często pręgowanie na kończynach. Włoie w grzywie, grzywce i ogonie jest ciemniejsze, bujne i grube. Mają małe wymagania paszowe, są bardzo odporne i płodne. Żyja
na wolności w Polsce w rezerwacie przyrody w Popielnie i na terenie Roztoczańskiego Parku Narodowego.
źródło: www.galopuje.pl
* Rasy koni ;)
Rasy koni, to temat tak obszerny, iż trudno opisać go w jednym zdaniu. Hodowla prowadzona od wieków zaowocowała powstaniem wielu różnorodnych ras, z których każda
stanowi niepowtarzalną mieszankę maści, budowy i temperamentu. Końskie rasy prezentują się następująco:
*Konie Andaluzyjskie
Konie andaluzyjskie, inaczej konie hiszpańskie, to po koniach pełnej krwi angielskiej jeden z elitarnych przedstawicieli ras końskich. Pochodzi ze starej Hiszpanii, konkretnie
okolic Jerez de la Frontera, Kordowy i Sewilli, gdzie o czystość ich rasy dbali miejscowi mnisi.
*Konie Angielskie
Konie anglosaskie, to najcenniejsi przedstawiciele rasy koni, wyróżniający się wyjątkową szybkością. Powstanie tej rasy to efekt skrzyżowania arabów z importu z miejscowymi
końmi, do którego doszło na przełomie XVII i XVIII wieku.
*Konie Angloarabskie

Konie angloarabskie to rasa pochodzenia angielskiego. Popularnością cieszy się jednak nie tylko w Wielkiej Brytanii, ale także we Francji. Mimo dużej popularności na
kontynencie, do dziś jednak nie zatwierdzono jej standardu.
*Konie Appaloosa
Konie appaloosa to jeden z najstarszych gatunków konia. Popularność zyskał w Stanach Zjednoczonych, gdzie uważany jest za odmianę konia tarantowego. Za oceanem
wyhodowane zostały przez szczep indiański Nez Perce.
*Konie Arabskie
Konie czystej krwi arabskiej to najstarsza i bezapelacyjnie najpiękniejsza rasa koni na świecie. Arab wywarł największy wpływ na kształtowanie populacji koni na całym
świecie. Przykładem jest m.in. koń pełnej krwi angielskiej, który przewyższa go rozmiarami i szybkością. Ciągle jednak to araba uznaje się za najbardziej wytrwałą i
wytrzymałą rasę.
*Konie Ardeńskie
Konie ardeńskie to przedstawiciele jednej z najstarszych ras końskich w Europie. Szczególnie popularne są w rejonie Ardenów we Francji i Belgii. W wyniku selekcji z
wierzchowca przeznaczonego do lżejszej pracy pociągowej, dziś, znacznie masywniejsze, hodowane są teraz jako zwierzęta rzeźne oraz wykorzystywane w pracach
pociągowych.
*Konie Bretońskie
Konie bretońskie, jak wskazuje sama nazwa, swój rodowód biorą z europejskiej Bretanii rasy koni. Tamtejsi hodowcy zmagali się z wyhodowaniem odmiennego typu konia już
 od średniowiecza. Początek bretońskiej rasie dał konik z Gór Czarnych. Efektem krzyżówek były swego czasu aż cztery odmiany tego konia – zaprzęgowe, pociągowe, a
nawet wyścigowe.
*Konie Dońskie
Konie dońskie to rasa, której początki datuje się na przełom XVIII i XIX wieku. Pochodzą one od stepowych koni, które hodowane były przez plemiona koczownicze. Można
powiedzieć, że posiadają cechy wielu ras, m.in. karabachskiej, turkmeńskiej, a także arabów z Persji i mongolskiego nagaja.
*Konie Hanowerskie
Konie hanowerskie uważane są za sukces w europejskiej hodowli koni gorącokrwistych. Dziś znane są przede wszystkim ze swoich sukcesów w zawodach jeździeckich, gdzie
odgrywają rolę znakomitych skoczków. Sukces tej rasy to efekt wieloletniej starannej selekcji.
*Konie Holenderskie
Konie holenderskie zaliczane są za jedną z czołowych ras koni gorącokrwistych. Kilku przedstawicieli tej rasy zasłynęło w dziejach jeździectwa. Warto chociażby wspomnieć
o skoczku Calypso, Mariusie czy koniu Dutch Courage. Wszystkie one były efektem starannej selekcji i hodowli.
*Konie Holsztyńskie
Konie holsztyńskie wywodzą się od ras używanych w okresie średniowiecza podczas wypraw wojennych. Często myli się je z rasą hanowerską, która jest jednak od nich
znacznie cięższa w budowie. Duże zasługi dla rozwoju rasy miał Książę Holsztynu i duńscy monarchowie, którzy nie szczędzili pieniędzy na hodowlę holsztynów.
*Konie Huculskie
Konie huculskie, nazywane potocznie hucułami, to popularne konie domowe, cieszące się popularnością dzięki swojej dużej żywotności, sile i odporności. Kiedyś z powodzeniem
służyły do dźwigania ładunków nawet w najtrudniejszych warunkach, dziś to znakomita rasa używana często w hipoterapii.
*Konie Kłusaki
Konie kłusaki to popularna rasa używana w wyścigach konnych. Kłusaki mają swoją długą historię, a ich popularność rośnie z roku na rok. Na ten typ konia składa się kilka
ras kłusaków wyhodowanych w USA, Rosji i Francji.
*Konie kuce
Kuce to najmniejsze konie wykazujące cechy koni prymitywnych. Na pierwszy rzut oka wydają się być ociężałe, ale to tylko wrażenie. W rzeczywistości są niezwykle żywe
i żwawe. Mimo małego wzrostu potrafią być niegrzeczne, a nawet nieznośne – potrafią ugryźć, a nawet kopnąć. Choć zdarzają się również spokojne osobniki. Przede
 wszystkim są jednak wytrzymałe, często stosuje się je do jazdy konnej i hipoterapii dzieci. Można je również spotkać w cyrku.
*Konie Małopolskie
Konie małopolskie zalicza się do rasy półkrwi angloarabskiej i arabskiej, których hodowla koncentruje się w Małopolsce. Są mniejsze i drobniejsze od koni wielkopolskich.
Konie małopolskie wyróżniają się urodą, szlachetną budową. Po swoich przodkach - konikach polskich, odziedziczyły takie cechy jak: płodność, długowieczność oraz
odporność na choroby.
*Konie Meklemburskie
Konie meklemburskie pochodzą z Niemiec, są używane jako konie wierzchowe, ale dawniej używano je jako konie pociągowe lub do celów wojskowych. Przed zjednoczeniem
Niemiec rasa ta była uważana za wschodnioniemiecką wersję konia hanowerskiego. Obie rasy mają te same korzenie i obie krzyżowano z końmi holsztyńskimi, końmi
trakeńskimi i końmi pełnej krwi angielskiej.
*Konie polskie
Konie polskie to jedna z popularniejszych ras w naszym kraju zaliczana do późnodojrzewających, długowiecznych i niezwykle odpornych zarówno na panujące warunki,
jak i choroby. Ich przodkami były tarpany zamieszkujące kiedyś lasy środkowej Europy. Jest on szczególnie ceniony za inteligencję i łagodny charakter.
*Konie Reńskie
Konie reńskie to przedstawiciele średnio ciężkich koni spokrewnionych z belgijskim koniem zimnokrwistym. Historia tej rasy rozpoczęła się ponad 100 lat w Nadrenii.
Dziś konie te stanowią 2 proc. Populacji wszystkich koni w Niemczech i zaliczane są do grona 4 tamtejszych ras ciężkich.
*Konie Śląskie
Konie śląskie, nazywane popularnie ślązakami, to przede wszystkim doskonałe wierzchowce i konie zaprzęgowe. Charakteryzują się wyjątkową siłą, ambicją i elegancją.
Ich historia jest długa i sięga XIX wieku. Dziś dzieli się je na dwie grupy - w starym i nowym typie.
*Konie Trakeńskie
Konie trakeńskie to kolejni przedstawiciele ras koni gorącokrwistych, a przy tym pod względem anatomii i wyglądu bliski ideału, jeśli chodzi o wzór konia sportowego.
Rasa ta ma za sobą długą historię, a jej początki to tereny ówczesnych Prus Wschodnich. Dziś, konie trakeńskie często służą do ulepszania innych ras.
*Konie Ukraińskie
Konie ukraińskie to rasa przeznaczona w większości do celów jeździeckich ze względu na swoje wyjątkowe predyspozycje w tej dziedzinie. Rasa ukraińska słynie również z
doskonałych wyników w skokach przez przeszkody i ujeżdżeniu. Można powiedzieć, że jest podobny do pełnej krwi anglika, choć jest od niego bardziej spokojny i silniejszy.
*Konie Westfalskie
Konie westfalskie to przedstawiciele niemieckiej rasy gorącokrwistych koni domowych, które jak sama nazwa wskazuje, wywodzą się z Westfalii. Powstały z krzyżówki konia
trakeńskiego, hanowerskiego i konia pełnej krwi angielskiej. Rasę westfalską można zaliczyć do grona ras osiągających najlepsze wyniki w jeździectwie.
*Konie Wielkopolskie
Konie wielkopolskie to rasa powstała na skutek uszlachetnienia miejscowych koni przedstawicielami ras wschodniopruskich i trakeńskich. Duży udział w ich rozwoju miały
także konie pełnej krwi. Są często używane w sporcie i rekreacji jeździeckiej. Ostatecznie rasa została ustanowiona w 1965 roku, występują w niej dwie odmiany: poznańska
oraz mazurska.